جایگاه زن در آثار عطار نیشابوری
استاد راهنما : دکتر پرویز محمدی استاد مشاور : دکتر شهباز محسنی
استاد داور : دکتر محمدکاظم هاشمی نام دانشجو : نسرین سعادتی
تاریخ دفاع :30/11/90
چکیده:
انسان از شیره ی وجود زن،اولین زمزمه ی عشق و ایثار را می آموزد و در دامان صبر وفداکاریش،انساینت را به ارمغان می برد و به حقیقت ، زنان ، وارثان حقیقی عطوفت و مهرند و تصویر زندگی در نگاه عاشقانه ی آن ها شکل می گیرد.در آثار تاریخی و ادبی کشورمان، زن در دو سیمای فعال و منفعل ،حضور داشته است؛ فعال به صورت زنان قهرمان و مادران تاریخ ساز و منفعل ، در سیمای زنان افسانه ها و معاشیق.در میان آثار فارسی ، آثاری یافت می شود که به حقیقت وجود زن پرداخته و حتی فراتر از جایگاه انسانی وی نگریسته اند،از آن جمله می توان به اشعار پیراسرار «عطار نیشابوری» اشاره کرد، به گونه ای که زنان در شعر او، در قالبمادر،همسر و به عنوان مظهر عشق و دلدادگی، پارسایی و خردمندی ظاهر میشوند.در آثار این شاعر برجسته ، نقش و تأثیر زنان ،مشهود است .با بررسی دقیق این آثار می توان سیمای زنان را در قالب مادر، همسر،معشوق،عاشق،عارف،حتی گاهی اوقات،فاسد و نیز خواهران و دختران عرفا،پیرزنان و کنیزکان مشاهده کرد.
این پژوهش،جایگاه زن در آثار عطار نیشابوری را دنبال می نماید،زنانی که در این آثار،نقش آفرینیمی‌نمایند و کنیزکان، معشوقان، و پیرزنان هم با پند و اندرزهای خود جایگاه خاصی دارند و از تأثیرگذاری،بی بهره نمانده اند.و به طور کلی،سیمای زن در نقش مادر، همسر، معشوق،عارف، وسایر موارد با توجه به نمونه های آن در آثار عطار بررسی می شود.
واژگان کلیدی : زن ، عارف ، عطار نیشابوری ، مادر ، معشوق ، همسر